Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տ(ը)ս•նել 

  1. Մոկս՝ ջրել (արտը, հողը) ◆ Քարթաղ տսնիք ու վարինք։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։