Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տ(ը)•տուշ 

  1. Վան, Գավաշ՝ մտազբաղ ◆ Դավիթ խաբար չի, չի մոտենա։ ◆ Էնանկ տըտուշ ընկե ճամբախ։ Սծ.

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։