տրամաբանական
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tɾɑmɑbɑnɑˈkɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ տրամաբանական
վանկեր՝ տ(ը)•րա•մա•բա•նա•կան
Կազմություն
խմբագրելՆախածանց՝ տրամա-?, արմատ՝ բան, վերջածանց՝ -ական:
Ածական
- տրամաբանության հատուկ՝ վերաբերող, տրամաբանության համապատասխան ◆ Նրա քարոզը թե յուր ճարտասանական ձևերով, թե յուր տրամաբանական խորհրդածությամբ… ինձ վրա մինչ այն աստիճան ազդեցություն գործեց, որ ես բոլորն անգիր սորվեցա։ (Րաֆֆի)
- տրամաբանության՝ առողջ դատողության համապատասխանող, խելացի, բանական, օրինաչափ ◆ Թվում էր՝ ասպետի կտրուկ և տրամաբանական պատճառաբանությունները պետք էր ընդունել և լռել։ Ստեփան Զորյան
- տրամաբանորեն միմյանցից բխող, օրինաչափ
Հոմանիշներ
խմբագրել- լոգիկական (հնց․)
- բանական, խելացի, խոհեմ
- օրինաչափ, բնականոն
Հականիշներ
խմբագրել- հակատրամաբանական, անտրամաբանական
Արտահայտություններ
խմբագրել- տրամաբանական շեշտ - խոսքի որևէ անդամի առանձնացումը շեշտի միջոցով՝ իմաստային երանգավորման, սաստկացման և այլ նպատակով ◆ Բացի արտասանական շեշտից կա նաև իմաստային շեշտ, որ սովորաբար կոչվում է տրամաբանական շեշտ։ (Դասագիրք)
- տրամաբանական վերլուծություն
- դատողության եղանակ, որով գործողությունից կամ հետևանքից հանգում են պատճառին, բարդից՝ պարզին, ընդհանուրից՝ մասնավորին
- տե՛ս շարահյուսական վերլուծություն
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։