տրաք-տրաք

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տ(ը)•րաք-տ(ը)•րաք 

1. գործ է ածվում հետևալ կապակցության մեջ `

Արտահայտություններ

1. տրաք-տրաք գալ, լինել
   1. տրաքվել
   2. գոռոզանանալ ◆ Ի՞նչ ես տրաք-տրաք գալիս, դու չէի՞ր, որ խալխի ոտերն էիր լիզում։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
   3. Ղարաբաղ՝ ինքն իրեն կորցնել ◆ Տրաք-տրաք է գալիս, թե ինչու իրան չընտրեցին։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։