Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տ(ը)•րո•սել 

  1. Թբիլիսի՝ հարդարել, կոկել ◆ Ձեռներով մազերը տրոսեց։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
  2. պճնել, զարդարել ◆ Ա՜խ, թե ինչ հալն իմ գցում նրա կոկած ու տրոսած ջանը։ (Գարեգին Սևունց)
  3. (փխբ․) ծեծել, հարվածել ◆ Կըխկըրնիրքը մե լավ բաբաթ դագանակով կո տրոսեիր։ (Գարեգին Սևունց)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։