տրութակ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ տ(ը)•րու•թակ
- Ղարաբաղ, Գանձակ՝ տըրթակ, ծեծկռտուք ◆ Տրութակեն սվեր ա։
Արտահայտություններ
խմբագրել- տրութակ անել - շատ՝ հաճախակի ծեծել - ծեծկռտել ◆ Հենց ա խորթ մար ինի, ամեն օր ուրան խխոցը տրութակ ա անում։
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։