տրուպ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tɾup]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ տ(ը)•րուպ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՀրաչյա Աճառյանը համարում է բնիկ հնդեվրոպական՝ համեմատելով հին սլավոներեն drobiti «մանրել» ձևի հետ, որ սակայն, բխեցնում են *drōb- «մանրել, փշրել» արմատից, որը չի կարող տալ հայերեն տրուպ։
Ածական
- (հնց․) վերջին, հետին, նվաստ, չնչին
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։