Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տ(ը)•րուց 

  1. Վան՝ տոնական (զգեստ) ◆ Շորեր հուր:- Ո՞ր շորեր:- Տրուց, հետո փոխեց միտքը,- Չէ հասարակ։ Գուրգեն Մահարի ◆ Կինը սարդի վրա տրուց շորերով ինչպես ընկել էր, այնպես էլ քնել էր։ Գուրգեն Մահարի

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։