Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տ(ը)ր•սուն 

  1. Վան՝ պինդ հողի ջրելը վարելուց առաջ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։