Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տ(ը)•փը•ք(ը)•շե•րե 

  1. Ղարաբաղ՝ խլուրդ ◆ Կալը մննող տըփըքշերեն յըբաթակը պիտի յոր օնե։ Առած
  2. կարճատեսակ ◆ Մին տփըքշերե ախճիգ օնե։
  3. գիշերային միջատ
  4. փոքր վայրի կենդանի

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։