տևողություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tɛvɔʁutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ տե•վո•ղութ•ուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- տևելը
- որևէ բանի շարունակվելու՝ տեղի ունենալու՝ գոյություն ունենալու ժամանակամիջոցը
- (երաժշտ․) ձայնի չորս հիմնական հատկություններց մեկը, ձայնի տևողությունը կախված է հնչող մարմնի տատանումների երկարատևությունից
Հոմանիշներ խմբագրել
- ընթացք, տևք (բնստ․) միջոց, ժամանակամիջոց
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։