ցածկեկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡sʰɑt͡sˈkɛk]
վանկեր՝ ցած•կեկ
- Արաբկիր՝ բավականաչափ ցածր ◆ Ասօր հիչ ձայն չես տար, աղջիկ, կավելցնե ան՝ իր ձեռքովը խնձոր մը փրցնելով ցածկեկ տեղե մը։ (Թլկատինցի) ◆ Կոզիկ ... ցածկեկ տան մը առաջքը կանգ կառնե։ (Հակոբ Մնձուրի) ◆ Էս դղին քոլք շինեցեք, իր մամուն՝ սարայ, իր բաբուն՝ ցաձգուգ փնիկ։ Ժխտ.
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։