ցածրադիր ճահիճ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [t͡sʰɑt͡sɾɑdiɾ t͡ʃɑˈhit͡ʃ]

Բացատրություն

1. (ջրբերկ․) ցածրադիր ճահիճ, որի սահմաններում աճած բուսականությունը գերազանցապես ստանում է միներալային (հանքային) սնում, այսինքն բույսերի արմատները խրվում են արմատական ապարների մեջ

Թարգմանություն

• անգլերեն՝
• ռուսերեն՝ эвтрофное болото (ru) ‎(evtrofnoje boloto)

Աղբյուրներ

• Ավետիսյան Վ․Ա․ և ուրիշներ, Ջրաերկրաբանական և ինժեներաերկրաբանական ռուս-հայերեն բացատրական բառարան (Գիտություն), Երևան, 1995 — 351 էջ։