Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [t͡sʰɑmɑˈkʰɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ցա•մա•քել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. խոնավությունից զրկվել, չորանալ ◆ Օդը՝ գետինը՝ հողը ցամաքել:
  2. թացությունն անցնել ◆ Փռած շորերը ցամաքել էին, բայց դեռ լրիվ չէին չորացել։
  3. ջուրը կտրվել ◆ Առուն՝ աղբյուրը՝ ցամաքել:
  4. կաթից կտրվել, կաթ չտալ ◆ Նարգիզն էլ ցամաքել է, որ կաթը ծախենք։ (Ակսել Բակունց) ◆ Կուրծքը ցամաքել է:
  5. դալարությունից զրկվել, թառամել (բույսերի՝ ծաղիկների և այլնի մասին)
  6. հոսանքը դադարել, այլևս չհոսել՝ չցայտել ◆ Յարաբ տեսնես արյունը ցամաքե՞ց: (Ակսել Բակունց)
  7. հյութից զրկվելով սմքել՝ կուչ գալ (պտուղների մասին)
  8. (փխբ․) մթնոլորտային տեղումներից ու խոնավությունից զուրկ լինել ◆ Տարին էլ ցամաքեց ու տուններս քանդեց։
  9. (փխբ․) թարմությունը կորցնել, սմքել, չորանալ (մաշկի, դեմքի և այլնի մասին)
  10. (փխբ․) կտրվել, հատնել, սպառվել, դադարել ◆ Մի՞թե նրա համար ևս ցամաքել է երբեմնի լիությունը։ (Ակսել Բակունց)
  11. (փխբ․) վերանալ, անհետանալ, կորչել, չքանալ ◆ Ինձ թվում է, թե այլևս սեր չկա ոչ մի տեղ, թե նա ցամաքել, չորացել է ամեն սրտում։ (Մուրացան)
  12. (սխ․) տե՛ս ցամաքեցնել

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. ցամաքանալ, չորանալ, ցամքել (արևմտհ․)
  2. հատնել, կտրել, ցամքել (ժղ․), կուրանալ
  3. կաթից կտրվել
  4. թառամել, թորշոմել, թոռոմել, թարշամել, ճլորել (ժղ․)
  5. սմքել, ազազել, սարսատել, կուչ գալ
  6. սպառվել, կտրվել, հատնել
  7. երաշտանալ, պասքել
  8. (փխբ․) սմքել, չմքել, երիթանալ
  9. տե՛ս վերանալ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել