Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [t͡sʰɑmɑkʰɛt͡sʰvɑt͡s mɑkɛˈɾɛs]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (երկրբ․) տարածք, որի մակերևութային և ստորերկրյա ջրերը ցամաքուրդի են ենթարկվում բնական գետային ցանցի կամ արհեստական փորվածքների (առուներ, ջրհորեր, հորատանցքոր և այլն) միջոցով


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։