ցամաք-ցամաք
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡sʰɑmɑkʰ t͡sʰɑˈmɑkʰ]
վանկեր՝ ցա•մաք-ցա•մաք
- Թբիլիսի, Ղարաբաղ՝ չոր, ոչ ջերմ (խոսքի, խոսելու մասին) ◆ Ցամաք խոսկեր շատ ըմ ըսկացալ, տյու սրտալի խոսկերք ասե։
Արտահայտություններ խմբագրել
- ցամաք՝ ցամաք-ցամաք խոսել, չոր ու ցամաք՝ ոչ ջերմորեն խոսել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։