ցայտաղբյուր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sʰɑjtɑʁbˈjuɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ցայտաղբիւր
վանկեր՝ ցայ•տաղ•բյուր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- փողոցներում` զբոսայգիներում, հասարակական վայրերում կառուցված ձևավոր պատվանդան, որի ափսևաձև գուշի խողովակից ջուրը դեմի վեր է ցայտում
- (ճրտրպ․) (շին․) ճարտարապետական փոքր ձև՝ ճարտարապետորեն ձևավորված աղբյուր
- (նորբ․) շատրվան, ֆանտան
- (ջրբերկ․) ջրատար ապարների ջեղքերից ստորերկրյա ջրերի կենտրոնացված ելք՝ որոշակիորեն արտահայտված վերընթաց շարժումով
Հոմանիշներ
խմբագրել- ցայտակն, ցայտակ, ջրբուխ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։
- Ավետիսյան Վ․Ա․ և ուրիշներ, Ջրաերկրաբանական և ինժեներաերկրաբանական ռուս-հայերեն բացատրական բառարան (Գիտություն), Երևան, 1995 — 351 էջ։