ցայտուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sʰɑjˈtun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ցայ•տուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- ցայտող ◆ Ցայտուն կոհակ։
- (փխբ․) ուժգնորեն դեպի վեր բխող՝ խոյացող
- (փխբ․) ակնբախ, վառ կերպով արտահայտվող՝ դրսևորվսղ ◆ Թողտվության ցայտուն օրինակ։
- դուրս պրծած, ցցուն, ուռուցիկ ◆ Ցայտուն մակերևույթ։
- տե՛ս ցայտյուն
Հոմանիշներ խմբագրել
- (փխբ․) ակնբախ, ակներև, ուշագրավ, կարկառուն, խոսուն, խոսող, պերճախոս
- ուռուցիկ, ցցուն, կարկառուն
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։