ցան-ցախ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡sʰɑn ˈt͡sʰɑχ]
վանկեր՝ ցան-ցախ
- Վան՝ անասնաղբ, որ հավաքում ու չորացնում են որպես վառելիք գործածելու համար ◆ Դաշտում թափթփած ցան-ցախը հավաքում են, ձմեռվան վառելիք պատրաստում։ (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ Ցան-ցախը ժողովեցինք խարույկ վառեցինք։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։