ցատկել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sʰɑtˈkɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ցատ•կել
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲայ
- վազքով թափ առնելով կամ տեղում մարմինը լարելով՝ թռիչք գործել, ոստնել, ոստյուն գործել ◆ Եղնիկը հանկարծակի մի ոստումով ցատկեց լուսամուտի գոգը։ (Ավետիք Իսահակյան)
- որևէ բարձրությունից ներքև նետվել, ցած թռչել ◆ Զարուհին պատից ցատկեց այգու խոտերի մեջ։ (Անահիտ Սահինյան)
- ընդոստ կերպով տեղից ելնել՝ բարձրանալ ◆ Պատանին վեր ցատկեց յուր անկողնից։ (Րաֆֆի)
- (սպորտ․) ցատկի համար սահմանված թռիչք կատարել ◆ Ցատկելու խաղ էր, թե վազք մի ոտքով - Տորքն էր միշտ հաղթում։ (Ղազարոս Աղայան)
- (փխբ․) արագորեն մի տեղից մյուսը անցնել, մի առարկայից մյուսին անցնել ◆ Թիթեռի պես մի ծաղկից մյուսն ես ցատկում:
- (փխբ․)արագորեն մի նյութից մյուսն անցնել, խոսակցության նյութը արագորեն և հաճախակի փոխել ◆ Կողք կողքի կքալենք՝ ցատկելով երկրե երկիր ու նյութե նյութ։ Վազգեն Շուշանյան
- (փխբ․) անցնել, թռչել ◆ Գունատվում է, երբ ծիծաղելի խոսքը ցատկում է իր մոտերքով։ (Հրանտ Մաթևոսյան)
Հոմանիշներ
խմբագրել- ոստնել, թռչել, (հնց․) ընդոստնել, ընդոստել, որցել, վերտել, (գվռ․) լոքել, լոքլոքել, ապլալ, պոպոզալ, պոռթնալ, պոռթպոռթալ, պոռքալ, ոռքռտալ, ցայտել, տռտնգալ, տռտզտալ, տրտնգալ, ծլնգալ, լոք տալ, լոքլոք անել, թոնթռի տալ, խնդռուզի տալ, ծուլ գալ, տռտինգ տալ, խաղս տալ, վրքիզի տալ, պոպռիկ անել, դռույթ տալ
- տե՛ս ցատկոտել
Արտահայտություններ
խմբագրելԽոնարհում | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։