ցափ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡sʰɑpʰ]
վանկեր՝ ցափ
- Արարատյան, Թբիլիսի՝ բոլորովին, ամբողջովին ◆ Տանը ոչ ոք չեղած ժամանակ՝ հանդգնում է բակի դուռը պինդ կողպել, ցափ տկլորանալ և բաց երկնքի տակ լողանալ։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Էս ի՞նչ ցափ դարդակ է։ (Գարեգին Սևունց)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։