Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ցե•ղա•կան

Ստուգաբանություն

ընտիր ցեղի պատկանող, ազնվացեղ (կենդանիների մասին)
ցեղաբուծությամբ զբաղվող, ցեղաբուծական ◆ Լոռու ցեղական սովխոզ։
ցեղին հատուկ, ցեղի
տե՛ս ցեղային
(ժղ․) ժառանգական ◆ Թեյից չեմ կշտանում, վայ թե ցեղական բան է։ (Հակոբ Մանանդյան)
ըստ ցեղերի բնորոշվող՝ բնութագրվող ◆ Անասունների ցեղական կազմ։

ազնվացեղ, տոհմական, տոհմիկ, ազնվատոհմ, ազնվատոհմիկ, զտարյուն, մաքրարյուն, ցեղային
տե՛ս տեղաբուծական
տե՛ս ժառանգական
տե՛ս ցեղային

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ pure գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ племенной (ru) ‎(plemennoj), расовый (ru) ‎(rasovyj), родовой (ru) ‎(rodovoj), наследственный (ru) ‎(nasledstvennyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։