ցեց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sʰɛt͡sʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ցեց
վանկեր՝ ցեց
Ստուգաբանություն խմբագրել
Փոխառություն՝ ակկադերեն sāsu:
Գոյական
- որդեղենի, մուշտակեղենի, հացահատիկների, բույսերի ու կահույքի վնասատու թիթեռ, ուտիճ
- մաշկի հիվանդություն, որ արտահայտվում Է կսկծեցնող այտուցների երևան գալով, որոնք առանց վնասելու անցնում են 2-3 շաբաթից, սողնական ախտ
- (փխբ․) այն, ինչ որ մաշում՝ սպառում՝ փչացնում է ◆ Երեխան որ կա՝ հացի ցեց Է :
- (փխբ․) հոգին տանջող՝ մաշող հանգամանք ◆ Էդ միտքը ցեց է դառել, ընկել ջանը։
- (փխբ․) կեղեքիչ, հարստահարող
Հոմանիշներ խմբագրել
- ուտիճ, բոտոտ, մեց (հզվդ․), (գվռ․)՝ կուրկ, մղմող, մղմուղ, մըռ
- (բժշկ․) սողնական ախտ
- տե՛ս կեղեքիչ, հարստահարիչ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ցեց(ը) | ցեցեր(ը) |
| Սեռ. | ցեցի | ցեցերի |
| Տր. | ցեցի(ն) | ցեցերի(ն) |
| Հայց. | ցեց(ը) | ցեցեր(ը) |
| Բաց. | ցեցից | ցեցերից |
| Գործ. | ցեցով | ցեցերով |
| Ներգ. | ցեցում | ցեցերում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։