ցին
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sʰin]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ցին
վանկեր՝ ցին
ցին1
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԲնիկ հնդեվրոպական, բայց բուն ձևի վերականգնումը դժվարություններ ունի. մի կողմից՝ հունարեն ίκτïνος «ցին», մյուս կողմից՝ հին հնդկերեն çyēná- «արծիվ, բազե», որոնք տարբեր ծագում ունեն։ Գևորգ Ջահուկյանի «Հայոց լեզվի պատմություն. նախագրային շրջան» աշխատության մեջ ընդունված է երկրորդ ստուգաբանությունը՝ գունացույց *kiē- արմատից։
Գոյական
- երկար թևերով գրշատիչ թռչուն, ուրուր
Հոմանիշներ
խմբագրել- (կենդբ․) ուրուր
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
ցին2
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- (գվռ․) անասունի թափանի միջի աղբը, փսոր
Հոմանիշներ
խմբագրել- (գվռ․) փսոր, փոր ու փսոր
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։