ցլանգ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ցը•լանգ
- Արարատյան, Ղարաբաղ՝ փայտի՝ ապակու՝ թղթի՝ կտորի և այլնի մանր կտոր ◆ Իմ քեզ վրա գրած նամակների ցլանգնին հավաքեցի։ Հովհաննես Թումանյան
- Թբիլիսի՝ մի քիչ, չնչին չափով ◆ Թուրըս ջանումը կու անցկացնիմ, թե իմ ախչիկը մե ցլանգ իր անումը կոտրիլ է։ (Գարեգին Սևունց)
- կաթիլ, պուտ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։