Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ցը•մի 

ցմի1 խմբագրել

  1. Պոլիս՝ չափազանց դանդաղ գործ անող ◆ Լավ բանվոր է, ափսոս որ ցմիկ է։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ խմբագրել

ցմի2 խմբագրել

  1. Նոր Ջուղա՝ գործածվում է կապակցության մեջ

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. ցմի տիկ լինել - սաստիկ կեղտոտվել ◆ Այ մարդ, շորերդ հանիր լվանամ, ցմի տիկ է եղել։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։