ցուլ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sʰul]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ցուլ
վանկեր՝ ցուլ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԹերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *skulu- արմատից. հմմտ. հունարեն σκύλαζ «շան ձագ, շնիկ» (հայ-հունական զուգաբանություն)։
Գոյական
- չկռտած եզ, որ սովորաբար պահում են սերունդ բազմացնելու համար
- (փխբ․) շատ ուժեղ մարդ
- (փխբ․) (արհմրհ․) շատ գեր տղամարդ
- (փխբ․) արու (անհարգ) (տղամարդու մասին)
- (փխբ․) զոդիակի 12 համաստեղություններից մեկը
- (բանկ․) բորսային մակլերներ (միջնորդներ), որոնք «խաղում են» արժեթղթերի և արժույթի փոխարժեքների բարձրացման վրա
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- ցուլ առնել, ցուլի գալ, ցուլով գալ - բեղմնավորվել, զուգավորվել (կովերի մասին)
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ցուլ(ը) | ցուլեր(ը) |
| Սեռ. | ցուլի | ցուլերի |
| Տր. | ցուլի(ն) | ցուլերի(ն) |
| Հայց. | ցուլ(ը) | ցուլեր(ը) |
| Բաց. | ցուլից | ցուլերից |
| Գործ. | ցուլով | ցուլերով |
| Ներգ. | ցուլում | ցուլերում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Դանիել Ջհանգիրյան, Բանկային տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Նոյյան տապան», 2008։