Պանդխտելու կամ դես֊դեն թափառելու դուրս գալ։ ◆ Թողել է դղյակը, առել է երկաթե մի ցուպ, թափառում է աշխարհե աշխարհ:ԱԻ◆ Լքել է կույսը դղյակը ոսկի,/ Առել է ձեռը մի ցուպ երկաթի,/ Ընկել է թափառ / Աշխարե աշխարհ / Սիրած ասպետին գտնելու համար։ ՆՏ ◆ Գարունը եկավ, յուր ցուպն առավ / Հայ գյուղացին գաղթական Հովհաննես Թումանյան , ◆ Վազգենը ձեռքը վերցրեց թափառականի ցուպը։ Նա եղավ Ուզբեկստանում, Բելոռուսիայում «ՍՀ» ◆ Եվ երբ այսօր ծրարներս կապեր են ցուպս կտրեր կը զգամ թե կյանքին ճամբորդության կը պատրաստվիմ
