Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [t͡sʰut͡sʰɑkɑn bɑˈrɛɾ]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) այն բառերը, որոնք ակնարկում կամ նշում են նախորդ նախադասության մի որևէ բառը կամ ամբողջ նախադասությունն ընդհանրապես, որով և հաջորդ նախադասությունը կապվում է նախորդի հետ. օր.՝ Գրիգոր Նարեկացին և Քուչակ Նահապետը մեր հին նշանավոր բանաստեղծներն են. նա (առաջինը) երգել է երկնային սերը, սա (վերջինը) երկրային

Հոմանիշներ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։