Հայերեն բարբառային բառ

ցռթել 1

խմբագրել

վանկեր՝ ց(ը)ռ•թել 

  1. Մուշ՝ ցնկել ◆ Էլա սարը՝ էլըմ տեսա, Զարմանալի գելըմ տեսա. Ինքը ցռթեց, ինքը կերավ, Գլոխն առավ ու կորավ։ (Հայ ժողովդրական հանելուկներ) ◆ Էդի չեղած բան է. ես իմ հվետ պտի հանիմ, թե չը հանիմ՝ շուն է ցռտի զիսի։ Հժհք
  2. Ղարաբաղ՝ ստինքներից կաթ ծծել (շան, կատվի, գայլի ձագերի մասին) ◆ Մեր շան թուլեքը օրը չորս հետ ցռթում ըն։
  3. Պոլիս՝ ծրտել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։