ցվրել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ց(ը)•վ(ը)•րել
- Մուշ, Սասուն՝ ցրել, բաժանել ◆ Գթլովը կը քոմի, շերեփով կը ցրվի (Ձեռագիր) ◆ Տու զեն ասը, ըսկի ինչ իս էնի, կաթը-պան էփիր իս, զխոնճեք ցվրիր իս։ (Եղիազար Կարապետյան)
- Մուշ, Ալաշկերտ՝ տարածվել, հռչակվել ◆ Դավթի անուն ցվրավ աշխարհք Սասնա ծռեր
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։