Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ց(ը)վ•րուկ 

  1. Տիգրանակերտ՝ Մուշ, Վան՝ ցիրուցան եղած, ցվրաված ◆ Ցվրտուկ խոտը փոցխեց, էլի դեզ զարկեց։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
  2. Տիգրանակերտ՝ ցրված, անուշադիր

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։