ցրեխ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ց(ը)•րեխ
- Պոլիս, Սեբաստիա՝ փշուր-փշուր, ջարդուխուրդ
Արտահայտություններ խմբագրել
- Ցրեխ՝ ցրեխ-ցրեխ լինել - փշուր-փշուր լինել, ջարդուխուրդ լինել ◆ Պնակը՝ ապակին՝ բաժակը ցրեխ-ցրեխ եղավ։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Բարձրաքաշ տեղեն վար ընկավ գետին ու եղավ ցրեխ գլուխ ու ըղեղ։ (Ավետիք Իսահակյան)
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։