Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [t͡sʰɾvɑt͡s tɑˈɾːɛɾ]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (երկրբ․) քիմիական տարրերի խումբ (ռուբիդիում, կադմիում, սկանդիում, գալիում, օնդիում, թալիում, գերմանիում, հաֆնիում, վանադիում, սելեն, տելուր, ռենիում), որոնք բնության մեջ հանդիպում են գլխավորապես խառնուրդների տեսքով տարբեր միներալներում և կորզվում են այլ հանքանյութերի կամ օգտակար հանածոների (ածուխներ, ազեր, ֆոսֆորիտներ և այլն) հետ զուգընթաց


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։