Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [t͡sʰɾtɑhɑɾutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ցրտահարութիւն

վանկեր՝ ց(ը)ր•տա•հա•րութ•յուն 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. ցրտից վնասվելը, ցուրտը տանելը

Բացատրություն

  1. (ֆզլգ․) մարմնի որևէ հատվածի վնասում շրջակա միջավայրի ցածր ջերմաստիճանի ազդեցությամբ
  2. տե՛ս կոնգելացիա

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. սառցահարություն, սառցահարում, ձմեռնահարություն, ցրտատարություն, ցրտառություն, պաղառություն (արևմտհ․), ցրտաբեկություն, ցրտըմպություն (հզվդ․)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։
  • Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։
  • Ֆարիդ Գրիգորյան, Ռազմագիտական տերմինների դպրոցական հայերեն-ռուսերեն թարգմանական-բացատրական բառարան (Մակմիլան-Արմենիա), Երևան, 2006 — 144 էջ։
  • Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։