ցրտաշունչ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sʰɾtɑˈʃunt͡ʃʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ց(ը)ր•տա•շունչ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- ցուրտ փչող՝ շնչող ◆ Ցրտաշունչ ձմեռ
- որտեղ սաստիկ ցրտեր են լինում ◆ Ցրտաշունչ հյուսիս
- (փխբ․) սառը, ցուրտ ◆ Ցրտաշունչ գերեզման
- (փխբ․) սառը, ջերմությունից՝ զգացմունքներից՝ հարազատությունից զուրկ ◆ Ցրտաշունչ արտահայտություն
Հոմանիշներ
խմբագրել- ձմեռնաշունչ, սառցաչունչ, ձնաշունչ, բքաշունչ, փոթորկաշունչ, (փխբ․)՝ խստաշունչ, դառնաշունչ, (հզվդ․)՝ հյուսիսաշունչ, ձմեռնալուր, ձմեռնահոտ, ցրտասառույց, ցրտասառն, ցրտակապան (գվռ․)
- տե՛ս սառը
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։