Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ց(ը)ր•տա•պինդ 

  1. Արարատյան, Ղարաբաղ, Վան, Պապեն՝ սաստիկ ցուրտ, ցրտաշունչ ◆ Ցրտապինդ օրեր ա անում, հեյվանը կարում չըենք թա կյուման տյուս անենք։
  2. Արարատյան, Ղարաբաղ, Վան, Պապեն՝ ցրտին դիմացող, ցրտադիմացկուն ◆ Մեր հաղուղոտը ցրտապենդ ըն, ծմեռնը ցորտը տանում չի։

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։