Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ց(ը)ր•ք(ը)•տել 

  1. Նոր Նախիջևան, Համշեն, Կարին, Ախալցխա՝ կաթիլ-կաթիլ թափել, կաթկթեցնել ◆ Ճուրը ցրքտտից, ալայ գաթիլքնուն դեղը բալլի արավ։ (Ձեռագիր)
  2. Համշեն՝ թափթփել ◆ Ալուրը դարաբին վրըն ցրքտտից:
  3. Կարին, Ախալցխա՝ խմել, կոնծել ◆ Էլի որտե՞ղ ես ցրքտել։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
  4. Կարին, Ջավախք՝ հաճախ ցնկնել
  5. ապօրինի զավակ ծնել (փխբ․)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։