ցրև
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ց(ը)•րև
- Ղարաբաղ՝ ցրիվ
Արտահայտություններ խմբագրել
- ցրև գալ
- ցրվել ◆ Էշերը ցրև կյամ։ Հժհք
- պատռվել ◆ Տրխնես ցրև եկան
- փուլ գալ, փլվել ◆ Շենին կարտոշկան վար իփում ըս, լոխ ցրև ըն կյամ։
- նախանձից պայթել ◆ Պախե ա ցրև կյամ, վար խոխեքս լյավ ըն կարթում։ (փխբ․)
- ցրև տալ
- ցրել, ցիրուցան անել
- պատառոտել, հոշոտել ◆ Անդար կյուլը մեր էշին ցրև ա տուվալ։
- վատնել, ծախսել ◆ Էս տղան էլ թաքավերին փողերը լոխ ցրև ա տվալ։ Հժհք (փխբ․)
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։