ցցունք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sʰːuŋkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ց(ը)•ցունք
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- առարկայի դուրս ցցված մաս, ցցվածք
- կանացի գլխարկի փետբափունջ
- գլխի մազերի ցցված կամ հյուսածո փունջ
- աքլորի կատար
- լեռան գագաթնային կամ կողային բարձունք
- մարմնի վրա կամ որևէ մասում գոյացած ուռուցք
- որևէ բանի վրա ամրցրած (խրած, կարած) ցցուն զարդ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։