Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ցցուել

վանկեր՝ ց(ը)ց•վել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. ցցել բայի կրավորականն ու չեզոքը
  2. մի բանի մեջ խրվելով մնալ, տնկվել ◆ Փուշը ցցվել է ափի մեջ ու դուրս չի գալիս։ ◆ Մի նետ դիպավ նրա ուսին, ծակեց զրահը և ցցված մնաց յուր տեղում։ (Րաֆֆի)
  3. ցցի նման անշարժ կանգնել, տնկվել ◆ Քաջիկը քար էր դառնում, մի տեղ ցցվում: (Ղազարոս Աղայան)
  4. հանկարծ առաջը ելնել՝ տնկվել ◆ Հանկարծ գայլերը քարի տակից ցցվեցին ճամփի վրա։ (Ակսել Բակունց)
  5. բարձրանալ, կանգնել
  6. սուր մասով՝ գագաթով դեպի վեր խոյանալ՝ պարզվել, ձգվել ◆ Մութի մեջ ցցվում է Արարատի սպիտակ գագաթը։ (Ակսել Բակունց)
  7. առհասարակ՝ դեպի վեր ձգվել, տարածվել
  8. դեպի դուրս ձգվել՝ կարկառվել ◆ Լեռան կողին ցցվել է մի ապառաժ քար։
  9. (փխբ․) խրվել, մտնել, թափանցել, ամուր տպավորվել՝ դրոշմվել ◆ Կհիշեմ իր մեկ կռիվը, որ մինչև այսօր ցցվել մնացել է սրտիս մի անկյունը։

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տնկվել, կանգնել, խոլոզել, ցից լինել, ցից մնալ
  2. բարձրանալ, կանգնել
  3. խոյանալ, պարզվել, ձգվել
  4. կարկառվել
  5. խրվել, մտնել, թափանցել, սեպվել, սեպավորվել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել