փաթաթել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pʰɑtʰɑˈtʰɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ փա•թա•թել
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲայ
- որևէ բանի վրա մի քանի տակ պատ բերել՝ պտտեցնելով կապել՝ պատել
- որևէ բանով պատել, որևէ բանի մեջ ծածկելով պահել, շորի՝ թղթի ևն մեջ դնելով չորս կողմից շորը կամ թուղթը վրան բերել
- փաթեթ սարքել, փաթեթավորել
- փաթ տալով կապել, վիրակապով պատել (ու կապել)
- ոլորել, գալար սարքել
- իր վրա կամ մի այլ առարկայի (կոճի, թղթե փոքրիկ գնդիկի ևն) վրա փաթ տալով կծիկ անել, փաթույթ սարքել (թելի՝ լարի՝ մետաղալարի և նման բաների մասին)
- (փխբ․) ձեռքերով գրկել մեկին, ձեռքերի՝ թևերի մեջ առնել ◆ Երեխան իր թույլ թևերրը փաթաթեց անծանոթի վզովը։
- (փխբ․) շրջապատել, պաշարել, չորս բոլորը բռնել ◆ Լենկթեմուրը եկավ… կիտեց մեր ազգը հայոց, փաթաթեց, պատեց, ինչպես վիշապ օձ։ Հովհաննես Թումանյան
- (փխբ․) պատել, պարուրել, ծածկել (◆ Ծուխը)… ճերմակ ամպի նման… փաթաթեց շուրջն ու ամեն բան։ Հովհաննես Թումանյան
- (փխբ․) համակել, տոգորել, բռնել, լցնել ◆ Ու սև մտքերն են փաթաթել սիրտը, տանջում են, տանջում։
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Խոնարհում | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։