Հայերեն

վանկեր՝ փա•թի•լա•հյուս 

Բառակազմություն խմբագրել

Ածական

  1. (նորբ․) (բնստ․) փաթիլներից հյուսված, (փխբ․) նուրբ, թեթև, քնքուշ ◆ Ներքնահարկի բակին նայող եդիկիներից թափած ձյունը սալահատակին փաթիլահյուս մինդարներ է փռել։ Խորհրդային արվեստ (ամսագիր) ◆ Դու բացել ես քո մարի աղավնու թևերը և նրա փաթիլահյուս փետուրներով շոյում ես այտերդ։ Լյուդվիգ Դուրյան

Աղբյուրներ խմբագրել