փայտահատ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pʰɑjtɑˈhɑt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ փայ•տա•հատ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- անտառափայտ կտրող բանվոր
- վառելափայտը կտրող՝ ջարդող բանվոր
- փայտ կտրելու գործիք, կացին
Հոմանիշներ խմբագրել
- անտռահատ, փայտահատ, ծառահատ, (հնց․) մայրեվոր, փայտար, փայտվոր (գվռ․)
- փայտակոտոր, փայտահար
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։