Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ փայփայել

վանկեր՝ փայ•փա•յել 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Կրկնավոր կազմություն՝ անծանոթ փայ- արմատից (հմմտ. գուրգուրել

Բայ

  1. ձեռքով շոյել՝ գգվել մեկին ◆ Ես փայփայում էի ձեռքերը նորա։ (Ավետիք Իսահակյան)
  2. սիրալիր՝ հոգատար վերաբերմունք ցուցաբերել, մեծ սիրով ու գուրգուրանքով վերաբերվել
  3. երկյուղածությամբ ու քնքշանքով խնամել՝ պահել
  4. (փխբ․) սիրով՝ փափագով մտածել մի բան, մտմտալ ◆ Զուր եմ մտածել, փայփայել գաղտնի միտքը նվիրական։ Հովհաննես Թումանյան
  5. (փխբ․) հույս՝ հավատ ներշնչել, որևէ բանի հեռանկարով ցույց տալ, կերակրել, սնել ◆ Հերիք հույսերով մեզ փայփայենք։ Հովհաննես Հովհաննիսյան

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. փաղաքշել, գգվել, գուրգուրվել, խանդաղատել, գորովել, շոյել, ողոքել, փայել, գրգալ, սղալել (հնց․), (ժղ․) փիշի-փիշի անել, գլխով շուռ գալ, գլխով ման գալ, գլխով պտույտ գալ
  2. խնամել, պահել, հոգալ, հանձանձել, հոգ տանել,
  3. տե՛ս գրավել
  4. (փխբ․) մտածել, մտմտալ
  5. (փխբ․) սնել, կերակրել

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել