փաշայություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pʰɑʃɑjutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ փա•շա•յութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- փաշա լինելը
- փաշայի տիտղոսը
- (պատմ․) փաշայի ենթակայության տակ գտնվող երկրամաս՝ գավառ են՝ որպես վարչական միավոր ◆ Հայաստանը բաժանվում էր Էրզրումի, Բայզետի, Կարսի, Ախլցխայի, Վանի, Տիգրանակերտի, Սեբաստիայի, Կեսարիայի փաշայությունների: (Մամուլ)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։