փառաբանություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pʰɑrɑbɑnutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ փառաբանութիւն
վանկեր՝ փա•ռա•բա•նութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- փառաբանելը
- փառաբանաան խոսք՝ արտահայտություն՝ երգ ◆ Ամեն կողմից լսելի էր լինում օրհնություն և փառաբանություն արարչին, որ պատրաստել էր այդ բոլորը։ (Րաֆֆի)
Հոմանիշներ
խմբագրել- գովաբանություն, դրվատություն, դրվատիք, դրվատանք, գովասանք, գովք, գովեստ, նորբող, ծնծղա, ծափ, ծափահարություն, ջատագովություն, խնկարկություն, փառավորում, մեծարում, ներբողում, փառաբանանք, (հնց․), բազմամեծարություն, փառախոսություն, (հզվդ․), փառք ու պարծանք
- (կրոն․) սրբաբանություն, օրհնաբանություն, օրհնություն, օրհներգություն, սրբախոսություն, սրբաձայնություն, փառատարում, օրհնանք, օրհնեք (գվռ․)
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։