Հայերեն դարձվածք

  1. մեկի անունը փառավորող աներևույթ նշան ◆ Բայց ոչ, չկամիմ գլուխ խոնարհել / Արյունով կանգնած մեխափայլ կուռքին, / Եվ ոչ կարող է իմ սիրտը գրավել / Շլացնող փառքի փշահյուս դափնին: Հովհաննես Հովհաննիսյան

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։