Հայերեն

վանկեր՝ փե•թակ•վել 

Բառակազմություն

խմբագրել

Բայ

  1. (նորբ․) ընտանիք կազմել, աճել, բազմանալ ◆ Այսօր հպարտություն է ապրում մեծ մարեն՝ իր մի փեթակ-ընտանիքը փեթակվել ու տուն գյուղում։ Հայրենիքի ձայն

Աղբյուրներ

խմբագրել