փեշք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pʰɛʃkʰ]
վանկեր՝ փեշք
Բառակազմություն խմբագրել
Գոյական
- (նորբ․) զգեստի փեշերը ◆ Շապիկիս փեշքից և թևքից կախված... խազալանման կարկատանները պոկում է քամին։ Համո Սահյան
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։